De stilte verbreken

Het is jullie waarschijnlijk al opgevallen, een aardige stilte heeft over mijn blog gehuist. Er kwam niks meer vanuit mijn kant, alsof ik niet meer bestond. Ik zal eerlijk zijn, ik heb het niet makkelijk gehad de afgelopen maanden, het waren zware maanden. Niet over alles kan ik wat zeggen in het openbaar. Maar het is een moeilijke tijd. In november en december heb ik in totaal 6 weken en een dag opgenomen gezeten omdat het met mij gewoon niet meer ging. 10 maanden lang wist ik dit te voorkomen. Maar sterk zijn bereikt altijd zijn einde. En zo geschiede, die kwam dus ook. Ik heb het moeilijk en zwaar gehad en nog steeds. Er is veel veranderd en we hebben op het moment weinig personeel op de woning wat mij goed kan begeleiden. Hierdoor ga je jezelf afvragen of je nog iets kan doen om het beter te laten worden. De momenten waarin ik dacht geluk te vinden, bleken momenten van leegte en verdriet te worden. Ik raakte somberder, ging alleen maar achteruit. Dusdanig achteruit dat ik psychisch gezien misschien nu zelfs een eetstoornis ontwikkeld heb. Ik ben in een korte tijd veel afgevallen. Maar al deze problemen, in combinatie met de missende zorg maken dat het niet heel goed met me gaat op het moment. Het is lastig om echt ergens plezier uit te halen of me echt ergens toe te zetten. Ik probeer het wel, maar ik lig liever in mijn bed als ik de mogelijkheid vind.

Los daarvan heb ik wel NET therapie weer terug herstart, met een schone lei begonnen. Net therapie is een trauma verwerkingstherapie waar je blootgesteld word aan je trauma’s doormiddel van schrijven en het oplezen. Gelijk hebben we mijn heftigste trauma aangepakt. Ik ben er nog niet en wellicht ben ik daardoor ook een stuk instabieler. Het is een heftige therapie en op het moment heb ik een heleboel angsten, herbelevingen, nachtmerries en zelfs af en toe weer last van een slaapverlamming. Iniedergeval niks om echt blij van te worden. Een hele tijd loop ik al vast met medicatie en behandeling En in maart krijg ik dan ook een uitgebreid second opinion onderzoek voor diagnostiek, behandeling en eventuele medicatie bij Dimence. Ik heb daar dan 3 afspraken en nog een adviesgesprek. Vanuit daar hoop ik dat ik eindelijk na al die jaren duidelijkheid zal krijgen en misschien wel de hulp die ik al die tijd al mis.

Al maanden heb ik dus geen blog meer geschreven, misschien omdat ik op dit moment ook niet zo goed meer weet waarover ik moet schrijven. Ik wil niet steeds alleen maar negatief zijn, echt veel creatief bezig ben ik niet meer en sommigen dingen lopen niet meer zo soepel als voorheen waar ik dan over schreef. Dus aan mij om weer iets nieuws te verzinnen. Mijn blog heeft maanden stil gestaan, misschien houd ik het even daarom nu bij mijn persoonlijke psychische verhalen en de vorderingen er van, mits jullie dat okay vinden natuurlijk. Ik zal proberen niet alles negatief neer te zetten , maar het zoiezo af te sluiten met iets positiefs.

Zo ook nu, ik heb mijn domeinnaam verlengt of naja opnieuw aangevraagd dus ik hoop dat ik onder de naam steffanies wereld weer verder kan en verder ben ik bij dagbesteding wel met een aantal dingen bezig geweest. Zo zijn we bezig geweest met een eigen mok schilderen van keramiek zodat we bij creatief onze eigen drinkbeker hebben en we zijn bezig met delfsblauwe vaasjes en bordjes van keramiek te schilderen, hieronder het resultaat. Beide dingen zijn nog niet echt af. Bij allebei moet er nog een glanslak over en dan nog een keer in de oven, maar dan zijn ze klaar. Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik hoop weer wat meer te gaan schrijven. Steffanie’s wereld