Uitleg

Ik weet het, ik weet het, ik heb het al zo vaak benoemd. Al vaak benoemd dat het wat stiller is op mijn blog, dat ik weer terug kom. Steeds weer probeer ik het ook, maar op 1 of andere manier staat mijn hoofd er gewoon niet naar. Niet wetend of ik wel moet delen hoe het met me gaat, want tja je verteld ten slotte wel je privé leven. Aan de andere kant is dit mijn blog en vind ik dat mijn lezers het recht hebben te weten waarom het zo stil is. Het is al langer stil en ik heb geloof ik ook al vaker laten vallen dat het niet zo goed met mij gaat. En misschien is daar dan nu een punt gekomen om proberen uit te leggen wat er speelt.

Wat speelt er

Tja het gaat dus niet heel goed. Maanden lang heb ik me groot gehouden, psychisch maar ook wel lichamelijk. Toch merkte ik dat ik daardoor erg op mijn tenen liep en mezelf te kort deed en dat ik steeds meer achteruit ging. Steeds meer kreeg ik nare gedachtes, steeds meer voelde ik me slechter en slechter en mijn psychische klachten werden erger en erger tot het punt dat het volledig uit de hand liep en ik na 10 maanden uitstel van opname toch weer opgenomen moest worden 3.5e week geleden. Ik werd opgenomen met een IBS en vervoerd met een ambulance(omdat ik niet zelf of door iemand van mijn omgeving vervoerd mocht worden vanwege protocol ) ik werd naar een psychiatrisch ziekenhuis vervoert en een aantal dagen later werd mijn IBS door de rechter bekrachtigt. Nu 3,5e week later wanneer mijn 1e IBS is verlopen is mijn IBS toch weer voor 3 weken voort gezet. Zelf baal ik ervan, al begrijp ik het wel. In die 3 weken gaan we wel naar meer vrijheden toewerken en weer richting huis en na 2 weken gaan we weer evalueren. Het gaat dus nog steeds niet echt geweldig. Ik sleep mezelf momenteel echt de dag door en mijn stemming schommelt heel erg. Wel ben ik met nieuwe medicatie en een therapie voor mijn slaap begonnen in de hoop dat dit me gaat helpen.

Geen inspiratie

Verder zijn er naast die 3.5e week natuurlijk ook al een flinke tijd geen blogs verschenen, dit omdat mijn inspiratie en energie gewoon op is. Ik knutsel nog weinig , dus daar kan ik al moeilijk over schrijven en eigenlijk staat mijn hoofd ook niet zo naar schrijven. Ik probeer af en toe een blog te plaatsen, maar ik hoop dat dit niet uit maakt voor mijn volgers. Verder op de foto zie je mij met mika mijn hulphond, Mika komt regelmatig op bezoek en dat is super fijn, op deze foto kun je goed zien dat onze band heel sterk is en dat hij mij heel goed aan voelt en gerust probeert te stellen door bij me te liggen.

Als ik de energie heb zal ik is nadenken waar ik weer is over kan bloggen , of over kan vertellen en wie weet pak ik het dan wel weer op. Voor nu hoop ik op jullie begrip en wil ik jullie bedanken voor het lezen van deze blog.

-Steffanie’s wereld